Przedmiotem opracowania jest przebudowa schronu przeciwlotniczego z okresu II Wojny Światowej na potrzeby Centrum Danych. Celem projektu jest próba odnalezienia funkcji wpisującej się w formę schronu oraz zmierzenia się z problemami związanymi z przebudową i przystosowaniem obiektu do nowych zadań. Z uwagi na swoje cechy charakterystyczne obiekty te są trudne do zmodyfikowania. Jednak brak okien i masywne żelbetowe ściany są atutem w przypadku planowanej funkcji (data center). Dzięki temu możliwe jest zachowanie cech typowych obiektu ochronnego. Cała metamorfoza schronu zachodzi w jego wnętrzu i pomimo przekształceń, wyraźnie widoczna pozostaje oryginalna bryła. Dobudowana część stanowi jedynie akcent w całości kompozycji i nie odwraca uwagi od istniejącego obiektu. Prosta przeszklona forma koresponduje z zastaną bryłą. Wydzielono wyraźne strefy funkcjonalne - wewnątrz schronu zlokalizowano pomieszczenia serwerowni z zapleczem technicznym, zaś w części nowoprojektowanej przestrzeń dla pracowników i gości. Na dachu istniejącego schronu zaprojektowano rekreacyjny plac. Z tego miejsca podziwiać można również przemysłowy krajobraz. Dawniej grube mury schronu ochraniały mieszkańców Szczecina, teraz mają zapewniać bezpieczeństwo informacji.
Centrum Danych, jak każde przedsiębiorstwo teleinformatyczne zużywa ogromne ilości energii. Prawie połowę pochłania zapotrzebowanie chłodnicze. Aby ograniczyć wydatki i chronić środowisko proponuje się wykorzystanie gorącego powietrza wytwarzanego przez pracujące serwery do ogrzewania reszty budynku, zaś do chłodzenia - zjawiska freecoolingu. Branża teleinformatyczna rozwija się w szybkim tempie, a zapotrzebowanie na usługi data center stale rośnie. Dlatego też propozycja powstania Centrum Danych w Szczecinie wydaje się słuszna i doprowadzi do rozwoju nowoczesnych technologii. Wzrośnie znaczenie miasta na tle regionu, a z uwagi na profesjonalne zaplecze teleinformatyczne zagraniczni i krajowi przedsiębiorcy chętniej zainwestują tu swoje środki.

Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt zespołu obiektów o charakterze edukacyjno-kulturalnym z dodatkowymi funkcjami rekreacyjno-sportowymi oraz gastronomią w sąsiedztwie ruin Zamku Drahim w Starym Drawsku. Przyjęte rozwiązania formalne i skala założenia zostały dopasowane do kontekstu otwarć widokowych i walorów krajobrazowych okolicy. Obiekt łączy funkcje potrzebne lokalnej społeczności z potencjałem turystycznym miejsca wiążącym się z ruinami zamku. Założenie skomponowano z kilku rozczłonkowanych brył, nawiązujących swoimi kubicznymi kształtami oraz spadzistymi dachami, do lokalnych tradycji architektonicznych. Dominantą całego zespołu jest zadaszona wieża widokowa - miejsce obserwacji zabytkowego zamku i rozległych krajobrazów nad jeziorami Drawsko i Żerdno.
U podstaw przyjętych rozwiązań formalnych (kubiczne kształty oraz spadzisty dachy) leżało dążenie do uzyskania form stosunkowo prostych, nawiązujących do lokalnej tradycji. Wykończenia elewacji są nowoczesne, ale na tyle dyskretne i zrównoważone, że nie tworzą mocnych kontrastów do zabudowy całej miejscowości. Ponadto, całe założenie znajduje się w bardzo trudnym projektowo sąsiedztwie zabytkowego zamku, co wymagało zastosowania szczególnie spokojnych i nie dominujących form architektonicznych. Wszystkie bryły składające się na ośrodek kulturalno-edukacyjny tworzą harmonijny układ z dominantą wieży, a ich skala została dobrana tak, by nie przytłoczyć zamku i nie zasłonić istniejących otwarć widokowych.

Projekt przekształceń centrum i terenów nadwodnych Trzebieży powstał jako próba zmiany miejscowości w kurort turystyczny, z jednoczesną poprawą warunków życia mieszkańców oraz propagowaniem aktywnego wypoczynku. Biorąc pod uwagę warunki naturalne oraz potencjał wynikający z położenia, obecności portu i bliskości Puszczy Wkrzańskiej powstała propozycja mająca na celu wzbogacenie wsi o nowe funkcje, a także poprawę wartości estetycznych. Turyści będą mogli spacerować ścieżką pełną atrakcji, a także korzystać z obiektów sportowych, zregenerować siły w centrum przyrodolecznictwa, a także zrelaksować się na nabrzeżu, podczas rejsu wycieczkowego bądź w jednej z tutejszych kawiarni.
Proponowane przekształcenia pozwolą lepiej wyeksponować istniejące atuty Trzebieży, do których zaliczają się zabytkowe obiekty, port i zielone skwery. Lepsze zagospodarowanie terenu poprawi ogólną kompozycję urbanistyczną miasteczka. Poprawa walorów turystycznych przyniesie ze sobą również poprawę warunków życia mieszkańców-głównie przez stworzone dzięki temu nowe miejsca pracy. Kluczem do sukcesu takich założeń jest nadanie funkcji zgodnej z zapotrzebowaniem w regionie. Ze względu na społeczny wzrost zainteresowania zdrowym stylem życia oraz sportem- motywem przewodnim stał się aktywny wypoczynek i promocja zdrowia w otoczeniu natury. W projekcie dołożono starań aby Trzebież, jako organizm dobrze prosperowała poprzez uzupełniające się funkcjonalnie obiekty, wyraźne połączenia komunikacyjne, a także widoczne serce miasteczka.

Praca obejmuje projekt zagospodarowania przestrzennego obszaru "Starego Tartaku" w Barlinku, którego obecny stan zagospodarowania charakteryzuje się dużym stopniem degradacji przestrzennej. W oparciu o część analityczno - studialną zawierającą analizę uwarunkowań egzogenicznych oraz endogenicznych opracowano wnioski i wytyczne, które stanowiły podstawę do właściwie podjętych decyzji planistycznych. Trakt pieszo-jezdny przecinający wzdłużnie przestrzenny układ obszaru nadwodnego objętego projektem stanowi element krystalizujący, łączący poszczególne enklawy struktury funkcjonalno-przestrzennej obejmującej zespół centrum sportowo-rekreacyjnego, zespół apartamentów, zespół infrastruktury bazy noclegowej, basen SPA. Prosty układ kompozycji przestrzennej wzbogacony systemem usług handlowych i gastronomicznych jest czytelny, wpisujący się w historyczny i atrakcyjny ze względu na linię brzegową kontekst miejsca. Program funkcjonalny wzbogaca historyczny układ zabudowy postindustrialnej dawnego tartaku, umiejętnie zaadoptowanej do funkcji hotelowej.
Morficzne formy zagospodarowania terenu, zgodnie z założeniami autorki, mają stanowić kontrast i łagodzić percepcję przestrzeni form kubicznych pozostałych obiektów kubaturowych - pensjonatów i apartamentowców. Prostota i trafność rozwiązań funkcjonalnych apartamentów nie budzi zastrzeżeń. Program funkcjonalny stanowi logiczny układ, który umiejętnie został powiązany z systemem zieleni łączącej środowisko naturalne z działalnością o charakterze antropogenicznym, pozwalają na właściwe postrzegania poszczególnych elementów fizjonomicznych krajobrazu, stanowiących najbardziej istotne cechy kształtujące jakość przestrzeni i jakość życia. Właściwy proces przekształcania tkanki miejskiej w aspekcie rozwoju kultury i promocji miasta Barlinka stanowi w tym przypadku nowe ujęcie problemu.

Opracowanie obejmuje wizję oraz strategię rozwoju funkcji usługowo-biurowej i mieszkaniowej przy ulicy Energetyków i Celnej w Szczecinie w prestiżowej lokalizacji nad Odrą, na terenie tzw. Łasztowi, która ze względu na swoje historyczne znaczenie i specyficzne położenie, stanowi obecnie najatrakcyjniejszy teren pod inwestycje. Priorytet projektowy stanowi wykreowanie przestrzeni "centro-twórczej". Odnalezienie i wprowadzenie gabarytów, podziałów i formowanie kubatury - mieszczącej w sobie nową, niespotykaną w tym miejscu funkcję z uszanowaniem kontekstu historycznego i kulturowego tego miejsca. Odnalezienie walorów dawnej zabudowy, uchwycenia charakteru miejsca i wprowadzeniu nowej jego tożsamości.
Celem projektu jest zwrócenie uwagi na brak zagospodarowania tego cennego dla miasta terenu oraz próba przeanalizowania go pod względem przywrócenia funkcji publicznych. Założeniem idei projektowej jest również hasło: "mieszkać i pracować przy wodzie, w pobliżu centrum". Koncepcja tworząca niezwykle ciekawe miejsce do życia, zamieszkania i pracy przy równoczesnym wykreowaniu ciekawej przestrzeni publicznej przy wodzie, oraz otwarciu nowej perspektywy widokowej na miasto. Zabudowa, izolowana od zgiełku miasta rzeką, z ograniczonym ruchem samochodowym i parkingami zorganizowanymi w podziemnej kondygnacji daje poczucie zamieszkiwania i pracy w enklawie spokoju, bezpieczeństwa i wygody. Na parterze zlokalizowano funkcje usługowe, takie jak kawiarenki - od strony Odry i reprezentacyjnego Bulwaru Gdyńskiego, oraz galerie autorskie dla lokalnych artystów. Zlokalizowane na pierwszym i drugim piętrze pomieszczenia biurowe typu "open-space" i sale konferencyjne połączone maksymalnie doświetlonym korytarzem. Dwie ostatnie kondygnacje przewidziane są pod funkcje mieszkaniową, to atrakcyjne apartamenty z widokiem na panoramę miasta.

Niniejsze opracowanie to koncepcja projektowa adaptacji kompleksu Starego Browaru w Strzelinie będącego od 1945 roku w stanie ruiny, znajdującego się w obrębie Starego Miasta objętego strefą "A" ścisłej ochrony konserwatorskiej. Przywrócenie pierwotnej funkcji byłoby niemożliwe. Wykorzystując jednak obecne zainteresowanie architekturą postindustrialną zabudowania te, dają interesujące możliwości adaptacyjne. Stworzenie kompleksu piwnego spa, niewielkiego hotelu oraz browarium, to nie tylko wizja architektoniczna, również strategia długoterminowego rozwoju turystyczno-usługowo- kulturalnego w obrębie miasta mająca charakter perspektywiczny.
Obiekt przyjazny miastu i jego mieszkańcom, liczy ponad 5200 m2 nawiązując swoją architekturą do zabytkowych odrestaurowanych części. Charakteryzuje się zgodnym połączeniem nowoczesnego detalu oraz tradycyjnej formy z poddaną rewitalizacji starą strukturą. Bryła obiektu nie przytłaczająca, powściągliwa, harmonijnie współgrająca w założeniu tworzy jedną spójną całość. W piwnicach jednego z historycznych obiektów znajduje się stylowy pub i minibrowar rzemieślniczy z wyeksponowanymi kadziami do warzenia świeżego piwa. Dodatkowym uzupełnieniem i główną atrakcją turystyczną jest piwne Spa- nowatorski, mało popularny jeszcze w Polsce rodzaj relaksu. To właśnie ono zagwarantować ma poprawę i wzrost atrakcyjności miasta, stając się niejako marką i nowym symbolem .

Projekt zagospodarowania obiektu "Nowego Ratusza" obejmuje teren o przypadkowym i chaotycznym układzie urbanistycznym, położony w obrębie centralnej części Leszna, zaledwie 1000 m od rynku i historycznego ratusza. Dyplomant wykreował prostymi środkami założenie architektoniczne, będące zaczynem generującym nową wartość przestrzenną tego miejsca. Nadanie kierunku rozwoju tkanki miejskiej, przedłużającej oś ciągłości kulturowej centrum Leszna uważam za bardzo dobrą ideę pracy dyplomowej.
Budynek ratusza "otwiera" się na przestrzeń publiczną poprzez rytm wnętrz połączonych osiowym założeniem wodnym, kończącym się wieżą zegarową. Forma obiektu jest równocześnie tłem dla świadomie komponowanych otwarć krajobrazowych ciągu spacerowego na osi park miejski - wieża, jako znak identyfikujący " Nowy Ratusz". Architektura oparta jest na kontraście formalnym, materiałowym oraz detalu architektonicznym. Kręgosłupem założenia jest przeszklona część budynku zawierająca od strony ulicy hole wejściowe i wielofunkcyjną przestrzeń ekspozycyjną. Od strony zaplecza obiekt zaprojektowano w mocnej kubaturowej formie, od strony ulicy - zaprojektowano kontrastujące z przeszklonym korpusem dynamicznie nadwieszone mocne formy kubaturowe. Układ funkcjonalny - czytelny i logiczny.
Praca pod względem urbanistycznym i architektonicznym stanowi ciekawą próbę nadania impulsu dla generowania nowych relacji przestrzennych w chaotycznym krajobrazie fragmentu miasta, podkreślając jego wyjątkowe walory kulturowe.

Celem opracowania jest przedstawienie koncepcji przekształceń przestrzennych dla obszaru w rejonie ulicy Kolumba w Szczecinie. Działania projektowe mają na celu stworzenie na terenie nieuciążliwych działalności gospodarczych, usług i mieszkań. Utworzenie funkcji ogólnomiejskiej spowoduje przywrócenie wartości społeczno-kulturowych oraz wpłynie na ożywienie terenu obecnie unikanego przez mieszkańców Szczecina. Ulica Kolumba jest jednym z najatrakcyjniej położonych terenów miasta. Szczególne walory nadaje temu miejscu bliskość rzeki Odry oraz sąsiedztwo centrum miasta. Umożliwia to stworzenie ekologicznego terenu usługowo-mieszkaniowego. Nie tylko atrakcyjnego dla inwestorów, ale przede wszystkim przyjaznego dla mieszkańców. Ponadto w połączeniu z planowaną przebudową linii brzegowej Odry miejsce to, ma szanse stać się jedną z najlepszych atrakcji nowoczesnego Szczecina, zintegrowanego z zabytkową aurą.
Obszar ulicy Kolumba został przekształcony na nowoczesną dzielnicę miasta, łączącego elegancję i przyjazność dla środowiska. Teren ten, który niewątpliwie spełni funkcję użyteczności publicznej wraz z przeniesieniem ruchu tranzytowego na nieużywane tory kolejowe, zostanie również ożywiony poprzez tereny zielone. Stanie się miejscem wypoczynku i relaksu, w którym każdy mieszkaniec Szczecina oraz turysta będzie chętnie spędzał swój wolny czas. To miejsce, które poprzez liczne wystawy i zabytki zacznie tętnić życiem i stanie się nowym sercem miasta. Projektując budynki przy ulicy Kolumba zwrócono szczególną uwagę na panoramę miasta oraz wspomniane walory tego terenu. Zabudowa pięcio i sześciokondygnacyjna zlokalizowana bezpośrednio nad wodą została za pomocą pasa zieleni połączona z biurowcem znajdującym się na zbiegu osi kompozycyjnych. Zaprojektowana zabudowa ma łączyć nowoczesność z wyeksponowaniem znajdujących się tam zabytków. Nowe budynki mają pełnić funkcje usługowo-mieszkalne. Stworzenie bulwaru pieszo-jezdnego wpłynie pozytywnie na ożywienie i uatrakcyjnienie terenu, a przede wszystkim na zwiększenie jego przestrzenności.

Teren nad rzeką Łarpią to zaniedbana, niedoceniana część Polic, posiadająca jednakże duży potencjał rekreacyjny, przyrodniczy i geograficzny. Obszar ten pełnił niegdyś niebagatelną rolę w transporcie i komunikacji wodnej, jak również stanowił strefę koncentracji życia w mieście. W latach powojennych stracił swoje znaczenie turystyczne, infrastrukturalne i społeczne. Pomimo położenia w pobliżu centrum "starej" części Polic, teren uległ stopniowej degradacji przyrodniczej i urbanistycznej. Jego uwarunkowania historyczne oraz przyrodnicze stwarzają szerokie możliwości zagospodarowania tego terenu. Koncepcja projektowa wykorzystuje zastane uwarunkowania w sposób funkcjonalny, atrakcyjny dla mieszkańców oraz przyjazny dla środowiska. Celem stało się ponowne wcielenie tej zdegradowanej tkanki miejskiej w nową strukturę, jak również stworzenie zabudowy mieszkaniowej o unikalnym, indywidualnym i nostalgicznym charakterze.
Główna idea projektu to utworzenie nowej, nadwodnej struktury miejskiej na wzór starej osady rybackiej, w nawiązaniu do historii terenu oraz sposobu jego wykorzystania w przeszłości. Celem było stworzenie unikalnej atmosfery nadrzecznej zabudowy punktowej, w którą wplecione zostały wąskie kanały wodne o nieregularnych kształtach, z pojawiającymi się w tle jachtami i żaglówkami. Zaplanowany został także zróżnicowany program rekreacyjny związany z nadwodnym charakterem osady. Teren wzbogacony został o kompleksowo wyposażone nadwodne tereny rekreacyjne, które nie występowały dotychczas na terenie Polic, co uatrakcyjni ofertę miasta w tym zakresie. Istotnym elementem projektu było również przywrócenie zwartej pierzei ulicy Konopnickiej, znajdującej się w zachodniej części terenu podlegającego opracowaniu. Skutkiem podjętych działań projektowych jest kompleksowa rewitalizacja zdegradowanego terenu nad rzeką Łarpią, nadanie mu nowej, charakterystycznej struktury nawiązującej do historii obszaru, dzięki której ta część miasta na nowo zaistnieje w świadomości jego mieszkańców. Projekt umożliwi wykreowanie unikalnej w skali miasta, przedwojennej atmosfery nadwodnej osady rybackiej, która stanie się nową wartością w istniejącej strukturze.

Marzena Borowska, absolwentka dwustopniowych studiów architektonicznych na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Z wyróżnieniem ukończyła studia magisterskie. Otrzymała nagrodę Towarzystwa Urbanistów Polskich w konkursie na najlepszy projekty inżynierski pt. "Rewitalizacja ulicy Kolumba w Szczecinie". Uzyskała wyróżnienie w konkursie Prezydenta Miasta Szczecin za pracę magisterską, wykonaną pod kierunkiem dr inż. arch. Macieja Płotkowiaka. Współautorka wielu prac konkursowych architektoniczno-urbanistycznych, np. koncepcji rozbudowy Szkoły Podstawowej w miejscowości Żukowo, gmina Sławno (III miejsce). Kontakt: marzenaborowska@wp.pl

Ksawery Czyński, absolwent dwustopniowych studiów na kierunku architektura i urbanistyka na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Za dyplom inżynierski otrzymał nagrodę Towarzystwa Urbanistów Polskich. Brał udział w wielu konkursach o charakterze architektoniczno-urbanistycznym: na zagospodarowanie Placu Trzech Krzyży w Warszawie oraz dzielnicę mieszkaniową w Gdyni-Orłowie. Od roku 2012 związany jest z Pracownią Konserwacji i Rewaloryzacji Obiektów Zabytkowych Renova sp. z o.o. w Warszawie, gdzie zajmuje się projektowaniem w obrębie obiektów zabytkowych m.in. Twierdzy Boyen w Giżycku, kaplicy kopułowej w Wieliszewie i innych. Po godzinach jest miłośnikiem sportów miejskich i wodnych, zajmuje się np. projektowaniem i wytwarzaniem desek longboardowych. Kontakt: ksawery.czynski@gmail.com

Agnieszka Gucz, absolwentka studiów architektonicznych na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Uczestniczka programu Erasmus w latach 2009-2010 na Uniwersytecie Technicznym w Dortmundzie. Brała udział w studenckich warsztatach architektonicznych i urbanistycznych WS-RADS w Turcji (Ankara, 2012) oraz EWWUD w Portugalii (Lizbona, 2012). Praktyka zawodowa w biurach: PAS Architekten (Wittenberg, 2011) oraz Arkada (Szczecin, 2012). Obecnie współtworzy projekty architektoniczne i urbanistyczne osiedli i obiektów komercyjnych w Niemczech w ramach współpracy z biurem Jäntsch (Rostock). Kontakt: agnieszka.gucz@gmail.com

Katarzyna Krasowska, architekt, studia na WBiA, ZUT w Szczecinie (2007-2013). Dyplom inżynierski nagrodzony przez TUP oddział Szczecin. Najlepsza absolwentka kierunku wyróżniona przez Rektora wpisem do Złotej Księgi Absolwentów ZUT. W latach 2012-2013 czynnie działała w SKN e_scape. Brała udział w międzynarodowych warsztatach WS-RADS 2012 (Ankara) oraz EWUQ PORT 2013 (Izmir). Autorka prac na ogólnopolskie konkursy architektoniczne m.in.: na koncepcję programowo-przestrzenną Starego Miasta w Krośnie Odrzańskim (2013- III NAGRODA). Pracuje w Zakładzie Teorii Architektury, Historii i Konserwacji Zabytków (WBiA, ZUT). Współpraca zawodowa z biurem up_krasowski (Barlinek 2007-2013), Renova (Warszawa 2010-2011), Studio A4 (Szczecin 2013) oraz DOMINO grupa architektoniczna (2014). Obecnie prowadzi działalność w zakresie architektury i grafiki oraz studiuje Budownictwo na WBiA ZUT.

Aleksandra Kret, absolwentka studiów architektonicznych pierwszego stopnia na Wydziale Budownictwa i Architektury Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie (2007-2011), absolwentka studiów architektonicznych drugiego stopnia na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2011-2013). Odbyła praktykę zawodową w biurze "Archi-Concept"- Piotr Opałka. Brała udział w międzynarodowych studenckich warsztatach architektonicznych i urbanistycznych m.in.:"Nysa - the fortressess - Habitat". Za projekt dyplomowy otrzymała nominację do nagrody Prezydenta Miasta Szczecina. Kontakt: kretka1907@wp.pl

Justyna Katarzyna Lipiak, absolwentka studiów II st. na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie oraz inżynierskich Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nysie. Z zawodu także snycerz i plastyk. Uczestniczka programu Erasmus w latach 2009-2010 na FH Lausitz w Cottbus. Odbyła praktykę zawodową w biurze projektowym AP Szczepaniak (Wrocław), Arplan (Nysa) oraz Urlich Sasse (Niemcy). Obecnie studentka Studiów Podyplomowych Grafiki komputerowej w architekturze wnętrz Wyższej Szkoły Humanistycznej we Wrocławiu, współpracuje również z biurem projektowym Urbicon w Szczecinie. Kontakt: justynalipiak@wp.pl

Radosław Sieracki, absolwent dwustopniowych studiów, inżynierskich realizowanych na Wydziale Architektury Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie (2007-2010) oraz magisterskich na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2011-2013).W latach 2010 - do chwili obecnej prowadzi autorską pracownie " RS projekt", w której przygotowywał projekty architektoniczne oraz projekty wnętrz. Współpracuje firmą Cermag Poznań jak równie "MB projekt". Odbył praktykę zawodową w Autorskiej Pracowni Projektowania Architektury Jerzy Bolanowski (2007-2010) oraz MB projekt Magdaleny Bolanowskiej (2011-2013). Kontakt: rs-projekt@wp.pl

Dominik Szyndlarewicz, absolwent studiów architektonicznych dwustopniowych na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Od 2011 student na kierunku Budownictwo na WBiA na ZUT. W trakcie studiów pracował w biurze projektowym Komponer w Stargardzie Szczecińskim. W 2011r. brał udział w konkursie na Muzeum Morskie - Centrum Nauki w Szczecinie wraz z biurem SO.D.A. W tym samym roku uzyskał wyróżnienie w konkursie na opracowanie koncepcji zagospodarowania skarpy przy Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. W 2012 wziął udział w warsztatach projektowych na opracowanie projektu centrum edukacji w Nowym Warpnie wraz z grupą e_skape. Autor grafik do książek. Pracował w biurze projektowym DBA Architekci w Szczecin Mierzyn, a obecnie współpracuje z biurem architektonicznym KKA Architects w Liverpoolu w Wielkiej Brytani.

Patrycja Waszczuk, absolwentka studiów architektonicznych inżynieryjno magisterskich II stopnia na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Laureatka wielu konkursów plastycznych. Obecnie zajmuje się projektowaniem wnętrz ,wizualizacjami oraz jest na etapie organizowania własnej firmy. Kontakt: patrycja_waszczuk@wp.pl

Małgorzata Żmurkow, absolwentka dwustopniowych studiów architektonicznych na Wydziale Budownictwa i Architektury Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie (2007-2013). Współautorka prac projektowych na ogólnopolskie konkursy architektoniczne, m.in. na projekt budynku mieszkalno-usługowego przy Porcie Praskim w Warszawie. Praktyka zawodowa w biurze projektowym Hornik Design (2012-2014) oraz współpraca zawodowa ze szczecińskim biurem projektów Bimor. Kontakt: gosia1688@tlen.pl